سلام درد آشناي قديمي
وقتي شعرتونو خوندم فهميدم هنوز باقي اند ديده هايي درد آشنا وقلبهايي تپنده که درد را نوش کرده اند و آنرا به ارمغان آورده اند براي من.
مني که يافتم تنها نيستم در اين کوچه هاي پر درد.و شنيدم ناله هاي حنجره اي که بغض فروخفته ام رافرياد ميزند در اين سرا.
آخرغريبه !بغض من جيرجيرک شبهاي تيره ي اين کوچه است.مي شنوي؟!!!!
آقاي معزي من بعد از اينکه شعر "غم دوران" شمارو خوندم اين شعر به ذهنم رسيدونوشتمش و خيلي دوست دارم شمام اونو بخونيد و نظرتونو بديد لطفا.
سحرا وقت دعا،توي کوچه / توي چشماي اونا طلوع خورشيدو ديدي؟
ديدي از طلبکارا ترس ندارن/ آخه تو،توي کوچه قلندراشونو ديدي؟
چي بگم ازدلاشون،همگي مهروصفا/ تو بگو،توي چشاشون،ايمونو ديدي؟
وقت اذون نسيم ميچينه براشون /گلاي اقاقي رو،گلدون گلها شونو ديدي؟
غصه ها دارن اين،مردم کوچه ي ما /تا حالادستاي خدا،روشونه هاشونو ديدي؟
عزيزم شعراوناحکايت عاشقيه /ببينم تابه حالاآدم عاشق رو ديدي؟
گويا زهرا بوده اون نام قشنگت/دخترم!دلهاي خسته ولي پر نورو ديدي؟
خيليشون بهم ميگفتن آقا،رو ديدن/نکنه توام چشماي بيناشونو ديدي؟
اينقدرساده و با محبتن جون خودم/دم افطار،اين روزا سفره ي خاليشونو ديدي؟
آب دارن،يه کاسه شير،يه کم نمک/ببينم اسوه شون،علي،مولارو ديدي؟
خلاصه کنم برات همگي صادق وبا محبتن/راستي تو توي اونا منصورو ديدي؟