به نام خدا
عاشق پریشان...
قدم در راهِ عشقش تا نهادم
برآمد دودِ جانسوز از نهادم
به خود گفتم الا دستانِ رُستم
چرا اینگونه من از پافتادم ؟
مگرمعشوقه ام از جنس لیلی ست
که مجنون گشته عقل از کف بدادم
چویادش در دلم تجدید گردید
بیامد کام وگیسویش به یادم
گریبان را دریدم در فراقش
عجب خبطی نمودم من دَمادم
جَهیدم از میانِ خاطر خود
مبادا دل فرو دارد زِ یادم
چو منصورِ پریشان حال گفتم
بدان جانا ، غلامِ خانه ِ زادم
طهران-امردادهشتادوهشت
|
عدالت جویان نسل بیدار وبلاگ فرهنگی واجتماعی،حقوقی،فلسفی وادبی،دینی وسیاسی مشتمل برنظرات،آثارودست نوشته های شخصی |
